Awasi Iguazú: een heerlijk verblijf

Een uniek ecosysteem

​Het Mata Atlantica regenwoud, waarin Awasi Iguazú is gelegen, is een uniek ecosysteem met een totaal andere flora en fauna dan het bekendere Amazone regenwoud. Het gebied strekt zich van origine uit van Noordoost Brazilië naar het zuiden, over een lengte van ongeveer 2500 kilometer. Helaas is meer dan 85 % van het originele Mata Atlantica regenwoud verdwenen. Eén van de grootste, nog steeds in tact zijnde, stukken Mata Atlantica bevindt zich in de Argentijnse deelstaat Misiones, dat met name bekend is vanwege de Watervallen van Iguazú op de grens met Brazilië. Het natuurlijke schouwspel wordt gerekend tot één van de zeven natuurlijke wereldwonderen. 

De trots van het Mata Atlantica regenwoud

​Omdat het vliegveld van Puerto Iguazú aan Argentijnse zijde van de watervallen gesloten is, arriveer ik op het vliegveld van Foz do Iguaçu aan Braziliaanse zijde. Hier word ik enthousiast door mijn chauffeur Pica en gids Carlos opgewacht. Carlos is Braziliaans, opgegroeid in de omgeving van Foz do Iguaçu en Pica komt uit één van de boeren gemeenschappen in Puerto Iguazú aan Argentijnse zijde. Beide mannen, opgegroeid in de regio en trots op hun roots, zijn vast besloten om me op de best mogelijke manier kennis te laten maken met de bijzondere omgeving. Zodra we in de auto zitten op weg naar de lodge, vertel ik hen dat ik al meerdere keren de watervallen bezocht heb. Ik heb zelfs twee keer geslapen in het mooie Belmond hotel. Dit is het enige hotel dat in het nationale park van de watervallen gelegen is waardoor haar gasten de watervallen buiten de openingstijden van het nationale park kunnen bezoeken. De watervallen ken ik dus wel en, hoewel mij dit spectaculaire natuurlijke schouwspel nooit te veel wordt, wil ik graag zien wat deze regio nog meer te bieden heeft. 

Nadat we de Argentijnse grens overgestoken zijn, volgen we voor enkele minuten de hoofdweg, waarna we de afslag nemen om een reservaat in te gaan. In dit reservaat is de Awasi lodge gelegen. Bij aankomst word ik welkom geheten door de manager en krijg ik een heerlijk koud lokaal biertje in mijn hand gedrukt. Ik loop door het fraaie hoofdgebouw en val bij de zithoek in een lezing over de jaguar. Deze katachtige, die voorkomt in het Mata Atlantica regenwoud, heeft flink te lijden onder de ontbossing waardoor z’n leefgebieden drastisch worden ingeperkt. Ik ben nog maar een goed uur in Awasi en bij iedereen die ik hier ontmoet, proef ik de diepe liefde voor het Mata Atlantica regenwoud en de noodzaak om dit ecosysteem te beschermen. 

​Met Carlos loop ik naar een tafel met boeken over de natuur en enkele landkaarten. Hij vertelt me uitgebreid over de natuur in deze regio, over de geschiedenis van de staat Misiones, die genoemd is naar de missieposten van de Jezuïeten, die hier in de zeventiende en achttiende eeuw naar toe kwamen om de Guaraní indianen aan het katholieke geloof te helpen. We spreken af om de volgende ochtend vroeg, voor het ochtendgloren te vertrekken om een route te volgen naar een beschermd natuurgebied, waarbij we onderweg kunnen mountainbiken. 

​Na een paar uur, wanneer de zon inmiddels hoog aan de hemel staat, laden we de mountainbikes in de pick-up en rijden we naar een ander natuur gebied. We gaan verder over een onverhard pad en rijden langs kleine boerderijtjes met akkertjes. Op een gegeven moment gaan we weer het dichte bos in. Pica stopt de auto en de mannen lopen naar een plek waar wat kajaks klaarliggen. Met Carlos ga ik een kleine rivier op. We kajakken ieder in onze eigen kajak en genieten van de omgeving. We zien een zwerm vogels overvliegen. Op boomstronken die in het water verdwijnen zitten fel gekleurde vlinders en schildpadden en we zien een apenfamilie de rivier oversteken door van de ene boom naar de andere boom te zwieren. 

Op pad in Awasi stijl

​Nadat we weer vaste grond onder onze voeten hebben, gaan we verder. Carlos en Pica nemen me mee naar een heel fijn plekje aan de rand van een rivier, bij een kleine stroomversnelling. Hier herken ik opnieuw de Awasi stijl, wanneer hier voor mij alleen een heuse barbecue is bereid. Terwijl ik nog even een verfrissende duik neem, wordt de lunch klaar gezet. Het blijkt een sublieme lunch met verse salades en heerlijke malse stukjes vlees. In de middag gaan we naar een ander natuurgebied waar onder meer miereneters voorkomen. We maken een wandeling door het woud. 

Terwijl de avond valt keren we terug naar de lodge. Ik neem een lekkere douche en rozig van een mooie dag schuif ik aan voor het diner, waarbij ik opnieuw de meest heerlijke gerechten krijgt voorgeschoteld. In de avond luister ik lekker nog wat muziek op mijn terras voordat ik in mijn bedje kruip waar ik algauw in een diepe slaap val en wegdroom bij alle prachtige dingen die ik die dag heb gezien. De volgende dag gaan we opnieuw vroeg op pad. We vertrekken naar de Paraná rivier, die Paraguay van Argentinië scheidt. Aan de oever ligt alweer een boot klaar, waarmee we de rivier op gaan. Na een kleine 10 minuten varen, nemen we een zijtak van de rivier en al snel komen we uit bij een kleine waterval. Opnieuw een heerlijke plek voor een verfrissende duik of om gewoon even in stilte te genieten. 

Helaas kan ik hier niet langer blijven, want ik moet terug naar Iguazú om mijn vlucht te halen. Tijdens dit korte, maar krachtige verblijf heb ik geleerd dat je deze regio echt niet alleen bestaat uit de bekende watervallen van Iguazú. Ik raad je zeker aan om verder te kijken en op ontdekkingstocht te gaan in het Mata Atlantica regenwoud. En als je het echt in stijl wilt doen, dan is Awasi Iguazú zeker een aanrader!