Reizigers aan het woord

Woestijnen, vulkanen, guanaco’s en flamingo’s

Terwijl de Chilenen protesteerden tegen de ongelijkheid in hun land, zetten wij voet aan de grond in Santiago. Gelukkig waren mensen nog steeds blij met de komst van toeristen en hebben we op ons gemak de stad kunnen verkennen.

Daarna vlogen we naar Arica, in het noorden van Chili. Het grote genieten begon. Echt iedere dag waren de landschappen zo adembenemend mooi. En wanneer je dacht ‘het kan niet mooier’ dan zag je weer iets anders onvoorstelbaars moois. Vooral Nationaal Park Lauca is een verborgen parel. Het komt niet vaak voor dat je op zo’n prachtige plek bent en dat er niemand is.

We zijn door de woestijnen van Iquique naar San Pedro de Atacama gereden, en toen via het groene Salta, weer naar het ruige Cafayate en het verlaten San Antonio de los Cobres. Natuurlijk maakt de hoogte het wel spannend, maar juist dat maakt het speciaal. Je gaat een paar keer de grens tussen Chili en Argentinië over en die ritten zijn zo spectaculair. De guanaco’s en flamingo’s die perfect opgaan in het landschap, de kleuren, de extreem heldere sterrenhemel en de onaardse taferelen zullen we niet snel vergeten. We hebben al veel mogen zien in de wereld, maar dit gebied overtrof onze verwachtingen.

Daarbij was het zo leuk om de hele dag Spaans te horen, te slapen in steeds weer andere accommodaties, en iedere dag af te sluiten met een duik in het zwembad.

Meren, watervallen, gletsjers en pinguïns

Het tweede deel van de reis begon in Puerto Varas en Pucón, het Merendistrict van Chili. We zijn daar wat langer gebleven, zodat we beiden een lange wandeltocht konden maken en natuurlijk de Villarica vulkaan konden beklimmen. Voor avonturiers is dit toch wel één van de hoogtepunten. Nadat je de actieve krater hebt gezien, mag je op je kont in de sneeuw helemaal naar beneden sleeën.

Na mooie ritten in het Argentijnse merengebied, hebben we de Carretera Austral gereden. Ondanks wat regen maakte de natuur en vooral ook de pioniersplaatsjes veel indruk op ons. En ook hier verbleven we in een aantal prachtige accommodaties.

De marmeren grotten bij Lago General Carrera in Puerto Guadal mag je zeker niet overslaan. En als kers op de taart hebben we El Chaltén, de gletsjer Perito Moreno en Torres del Paine bezocht. Onze persoonlijke favoriet is El Chaltén. Hier hadden we gelukkig een extra dag om de Mount Fitz Roy te beklimmen. Dit is toch wel één van de mooiste hikes die we in ons leven hebben gemaakt. Ook de gletsjers en Torres del Paine waren prachtig. Tot slot lukte het ons om in Punta Arenas de laatste boot te nemen naar Isla Magdalena en daar honderden pas geboren pinguïns te zien. Mooier hadden we de reis niet kunnen afsluiten.

Reizen met een vierjarige

Onze ervaring is dat deze reis erg geschikt is om met kinderen te doen. De enige voorwaarde is dat ze niet te veel moeite hebben met in de auto zitten. Als ze verder van wandelen houden en iedere dag een empanada voor de lunch lusten is het mooi meegenomen.

Voor de kinderen kun je ook een lokaal kauwgommetje van cocabladeren halen. De grensovergangen en het slapen op hoogte ging prima. En voor de geruststelling, zowel bij de grensposten als in het hotel bij San Antonio de los Cobres is er voor een zuurstoftank gezorgd; eentje die overigens weinig wordt gebruikt.

Verder zijn er overal speeltuinen te vinden. Ook al zijn wij niet zo van het paardrijden, in Pucón zijn ze helemaal ingesteld op paardrijden voor kleintjes en dit was erg leuk om te doen. Bij de lange wandeltochten die we hebben gemaakt, hebben we elkaar afgewisseld. We vonden ze te lang om onze dochter mee te nemen. De Mount Fitz Roy is erg makkelijk zelf te wandelen en de paden zijn goed aangegeven. Bij alle andere tours, zoals de marmeren grotten bij Puerto Guadal, vistourtje in Futaleufú en gletsjer Perito Moreno was het geen probleem om haar mee te nemen.

Onze dochters favorieten waren toch wel de zwembaden, het paardrijden en de pinguïns. Maar uiteindelijk gaat er voor haar niets boven de empanadas. Ze heeft er zeventig op in vijftig dagen. Nu weer terug naar de Nederlandse boterhammen met kaas. Het zal weer wennen worden.